فیبر‌های نوری بر خلاف سایر اتصالات مانند زوج سیم به هم تابیده (Twisted Pair)، از نور به جای جریان الکتریسیته برای انتقال داده‌ها استفاده می‌کنند. استفاده از نور به عنوان نمایش دهنده داده‌ها سبب می‌شود تا بتوان از سرعت بسیار بالای آن برای ارسال داده‌ها با سرعت هایی در نرخ گیگابیت استفاده کرد . امروزه با توجه به افزایش اهمیت انتقال داده ها در اینترنت و بستر شبکه استفاده از شبکه فیبرنوری رشد چشم گیری داشته است در این مقاله قصد داریم مقدمات و استاندارد های کابل کشی فیبر نوری را شرح دهیم به تک دیتا همراه باشید .
کانال‌های فیبرنوری همچون کانال‌های مسی دارای استانداردهای متفاوتی هستند . همانطور که می‌دانید در استاندارد کابل کشی عمومی شبکه ISO \ IEC 11801 در مورد ویژگی های منحصر به فرد کانال های فیبر نوری قوانینی تدوین شده است. مجریان و پیمانکاران شبکه نیز به هنگام کابل کشی فیبر نوری ملزم به رعایت این قوانین هستند. در این مقاله قصد داریم بخشی از استاندارد های کابل کشی فیبر نوری را شرح دهیم با تک دیتا همراه باشید .
استانداردها تفاوت بین عملکرد پیوند و کانال را مشخص می‌کنند، اگرچه این تفاوت در هنگام محاسبه‌ی تضعیف کانال هیچ تاثیری ندارد، اما در تعیین روش‌های آزمون و محدودیت‌های اندازه‌گیری، نقش مهمی را ایفا می‌کند. در این بخش تمرکز بیش‌تر بر محاسبه و طراحی کانال‌های فیبرنوری است. در زمان نصب زیرساخت فیبرنوری، معیارهای آزمون و ارتباط بین مقادیر محاسبه شده به تفصیل بیان می‌شود.
استانداردهای کانال فیبرنوری
مطابق با ISO 11801 و EN 50173 برای هر کانال فیبرنوری مقادیری تعریف شده است و این مقادیر به رده‌هایی از طول‌های مختلف تقسیم‌بندی می‌شوند: OF-100m، OF-300m، OF-500m، OF-2000m، OF-5000m، OF-10000. کاربردهای مناسب برای هر کدام از آن‌ها در ، ISO/IEC 11801 Ed. 2 Amd. 2 ذکر شده و در جدول ذیل بیان شده‌اند.
فرض می‌شود که هر کانال در نصب صورت گرفته حاوی فیبرهایی با همان مشخصات است، مگر اینکه چیزی غیر از آن ذکر شده باشد.
استاندارد اروپایی EN50173 هم‌اینک رده‌های فیبرنوری را مشخص کرده است اما پیش‌بینی می‌شود که این سیستم رده‌بندی در نسخه‌های نهایی استاندارد حذف شود و در راستای پیش‌بینی این حذف، ما جداول زیر را ارائه می‌نماییم که تلفات خاص و طول تجهیزات را که در آینده در نظر گرفته خواهد شد، تعریف می‌کنند.
