اینترنت چیست و چگونه کار می کند؟
این روزها اینترنت برای همه ما نیازی ضروری است که شاید آنقدر عادی شده بود که پس از قطع شدن سراسری چند روزهٰ تازه به لزوم وجود اینترنت در زندگی روزمره خود عمیق ترپی بردیم.شاید بیشتر افراد جامعه نمیتوانند تصور کنند که زندگی بدون اینترنت چه مقدار مشکل خواهد بود، اما طی این چند روز حتما به خوبی به این نیاز پی برده اند.
شاید روزهایی را به یاد بیاورید که با تلفن همراه خود سعی میکردید برای کاری ضروری به اینترنت متصل شوید. دیتای موبایل را روشن میکردید، کلی از این طرف به آن طرف جابجا میشدید تا بالاخره یک حرف E در بالای صفحه نمایش موبالیتان ظاهر شود.
اما آیا تا به حال به ذهنتان رسیده که اینترنت اصلا چگونه کار می کند؟ اینترنت به زبان ساده چیست و مثلا وقتی یک پیام را ارسال یا دریافت می کنید چگونه به دستتان می رسد؟
شاید با مطالعه این مقاله بتوانید به پاسخ برخی سوالاتی که در ذهن شما وجود دارد برسید.
اینترنت چیست؟
شاید سادهترین عملکرد اینترنت را بتوانیم در زمانی درک کنیم که یک صفحه از سایت را باز میکنید. کاری که شما میکنید تایپ یک جمله و سپس نظاره کردن نتیجه جستجویی است که انجام دادهاید. شما بدون اینکه بدانید در پشت صفحه چه اتفاقی میافتد از اینترنت استفاده میکنید. از زمانی که آدرس یا مطلبی را در آدرس بار تایپ میکنید و چند صدم ثانیه بعد از اینتر کردن به نتیجه خود میرسید.
به زبان ساده درباره این که اینترنت چیست ،باید گفت اینترنت تعداد زیادی سیستم یا کامپیوتر است که بهواسطه ای در یک شبکه قرارگرفتهاند. در این شبکه وبسرویسهایی قرار دارند که کامپیوترهای ویژهای هستند که حاوی محتواهایی مثل متن، عکس، ویدئو و وبسایتهای موردعلاقه شما هستند. در این شبکه بقیه کامپیوترها نیز بهعنوان کلاینت یا دریافتکننده محتوا محسوب میشوند ، سیستمهایی مثل همهی لپتاپها، همه تبلت ها و موبایلها و ..
وب سرورها در واقع توسط یک شاهراه به یکدیگر و به کلاینتها متصل هستند. شبکه بهعنوان جادهها و بزرگراهها (که در دنیای واقعی از کابلهای شبکه و فیبرهای نوری ساختهشدهاند) میتوانند بهعنوان اینترنت در نظر گرفته شوند. و دادهها نیز بهعنوان چیزهایی هستند که در این مسیر حرکت میکنند.در این دنیا هرکدام از وب سرورها بهعنوان منبع محتوا, حاوی اطلاعات وبسایتهایی مثل گوگل یا توییتر و … هست.
اینترنت چگونه کار میکند؟
اینترنت چیست و چگونه کار می کند؟ در دنیای وب از مرورگر بهعنوان یک اپلیکیشن کلاینت نام برده میشود. یعنی برنامهای که درخواست شما را به سمت سرور میفرستد و دادههایی را که از سمت وب سرور پاسخ داده میشود را نمایش میدهد. این یک تعریف ساده از چگونگی عملکرد یک وب اپلیکیشن یا اپ کلاینت است.
هر وب سرور یک IP منحصربهفرد دارد . بهطور مثال وقتی شما در مرورگر خود یک آدرس اینترنتی مثل www.tekdataco.com یا www.google.com را وارد میکنید مرورگر شما این آدرس را ترجمه میکند و میفهمد که این آدرس مثلاً همان ip سایت شرکت گوگل است. کاری که مرورگر انجام میدهد درواقع این است که از طریق DNS آدرس IP گوگل را بررسی میکند و ما را به آن انتقال میدهد.
بعد از مشخص شدن ip مربوط به سایت، از طریق اتصال سوکت با وب سرور ارتباط برقرار میکند. حالا که مرورگر شما و وب سرور یک اتصال باز باهم دارند، درخواست شما میتواند برای جستوجوی یک موضوع به گوگل ارسال شود. اما قبل از اینکه درخواست شما بتواند ارسال شود. اما قبل از اینکه درخواست شما بتواند ارسال شود، باید از یک سری قواعد و قوانین پیروی کند، که مشخص میکنند شکل و فرمت یک درخواست به چه شکلی باشد. این مجموعه قوانین بانام پروتکل TCP/IP و یا HTTP شناخته میشوند.
تمام سختافزارها بدون یک جزء دوم به نام پروتکلها قادر به تشکیل یک شبکه نیستند. پروتکلها مجموعهای از قواعد هستند که ماشینها برای انجام وظایف خود از آنها پیروی میکنند. بدون مجموعهای از پروتکلها که همه ماشینهای اینترنتی باید به شان اتکا کنند، ارتباط و مراوده بین دستگاهها غیرممکن است.
ماشینهای مختلف قادر به فهم زبان یکدیگر یا حتی ارسال اطلاعات به شکلی معنادار، نیستند. درواقع پروتکلها، هم روش و هم یکزبان عمومی را برای ماشینها فراهم میکنند تا برای ارسال و دریافت دادهها از آنها استفاده کنند.
درخواستهای کاربران به تکههایی به نام پکت تقسیمشده و در شبکه قرار میگیرد.با همان دانستن آدرس IP مقصد این پکت ها به مقاصد خود میرسند. در طی مسیر، مسیریابها یا بهاصطلاح روترهایی وجود دارد که این کار را انجام میدهد. این مسیریابها مانند یک راهنما به هرکدام از بستهها و پکت ها، میگویند که از کدام مسیر حرکت کنند تا به IP مقصد برسند.
وقتی بستهها به وب سرور رسیدند و کنار هم قرار گرفتند، وب سرور پاسخ را قطعهقطعه کرده و آن را به مرورگر شما برمیگرداند. وقتی پاسخ به مرورگر شما بهصورت بستههای جداگانه میرسد و این بستهها کنار هم قرار میگیرند، مرورگر با استفاده از HTML، CSS، جاوا اسکریپت و تصاویر این دادهها را نمایش داده و شما نتیجه را در مانیتور خود میبینید.
صاحب اینترنت کیست؟
وب در سال ۱۹۹۱ توسط تیموتی برنرز-لی به دنیا معرفی شد که یک برنامهنویس کامپیوتری در سازمان تحقیقات علمی اروپا، سرن، بود. در سال ۱۹۹۴، سر تیموتی جان برنرز لی ( Sir Timothy John Berners-Lee ) مشهور به سر تیم برنرز لی ، کنسرسیوم وب جهان شمول (W3C) را تأسیس کرد تا سازمانی برای استانداردهای رسمی وب باشد. او همچنان مدیر W3C است و توسعه استانداردهای وب را زیر نظر دارد. وی مخترع وب جهانگستر (World Wide Web) است؛ یک ابتکار فرا رسانهای تحت اینترنت برای به اشتراکگذاری جهانی اطلاعات در شبکه CERN
البته دراینبین نقش افرادی مثل رابرت کان و وینتون سرف نیز مهم بوده است. این دو در ساخت چیزی که احتمالاً مهمترین بخش اینترنت است و ما امروزه استفاده میکنیم، یعنی پروتکل TCI/IP، همکاری کردند.
درواقع اینترنت از بخشهای متعددی تشکیلشده که هرکدام متعلق به یک بخش است. بعضی از این صاحبان کیفیت و نوع دسترسی به اینترنت را تعیین میکنند. البته ممکن است آنها کل سیستم را از آن خود ندانند اما آنها روی تجربه اینترنتی کاربران تأثیر میگذارند.
اینترنت اساساً متعلق به کسی نیست اما کشورها میتوانند دسترسی مردم را نسبت به آن محدود سازند. مانند کاری که چین در منع دسترسی مردمش به سایت یوتیوب میکند. یا کاری که همین چند وقت اخیر مسئولین کشور خودمان، جهت موارد امنیتی نسبت به قطع اینترنت انجام دادند.
ICANN در سال ٢٠١۶ دولت آمریکا مالکیت پایگاه دادههای مربوط به دامین ها را به مرکزی به نام “ICANN” داد که انحصاراً این وظیفه را در ٢٠ سال گذشته به عهده داشته است. این به این معناست که این قدرت انحصاراً در دست مردم قرارگرفته است. این موسسه مرکزی مستقل است که برای انجام دادن این وظیفه مهم هر سه ماه جلسهای برای بهروز نگهداشتن این دامین ها انجام میدهد. یک نهاد غیردولتی است که مسئولیت سیستم دامنههای اینترنتی (DNS) را برعهده دارد. آیکان همچنین مسئولیت اطمینان از صحت اتصال دامنههای اینترنتی به آدرسهای آی پی را نیز برعهده دارد. آیکن را میتوان یک عضو فعال در زمینه مدیریت اینترنت به حساب آورد.
اگرچه در اینترنت هیچ نظارت مرکزی بر امور فنی، سیاستهای دسترسی و استفاده وجود ندارد اما باید پذیرفت برخی از کشورها ازجمله آمریکا، چین و روسیه نفوذ بسیاری در اینترنت دارند بهطوریکه موجب نگرانی دیگر کشورها شدهاند.
یک نظر
بسیار مطلب مفیدی بود