مجازی سازی می تواند نقش مهمی در بهینه سازی مراکز داده و صرفه جویی در مصرف انرژی داشته باشد. طبق برخی از تخمین ها مراکز داده تا 3 درصد از انرژی جهان را به خود اختصاص داده‌اند، در حالی که بخش مهمی از این مصرف بیهوده است. یک مرکز داده با کارآیی بالا می تواند هزینه و مصرف انرژی را کاهش دهد.
مجازی سازی چیست؟
مجازی سازی به ایجاد یک منبع مجازی مانند سرور، دسکتاپ، سیستم عامل، پرونده، ذخیره سازی یا شبکه اشاره دارد. هدف اصلی مجازی‌سازی این است که ما بتوانیم مدیریت حجم کار را با تغییری اساسی نسبت به روش‌های سنتی برای مقیاس‌های مختلف اندازه گیری کنیم و فضای مورد نیاز را تخصیص دهیم.
مجازی سازی چندین دهه است که بخشی از چشم انداز فناوری اطلاعات است و امروزه می توان آن را برای طیف گسترده‌ای از لایه‌های سیستم از جمله مجازی سازی در سطح سیستم عامل، سخت افزار و سرور اعمال کرد. این روش یکی از فناوری‌های نو ظهور در دنیای IT است، دانش و تکنیکی که با استفاده از آن می توان بر بسیاری از مشکلات و موانع موجود در عرصه زیر ساخت‌ها (نرم‌افزاری و سخت‌افزاری) مسلط شد و راه را برای توسعه پایدار و به وجود آوردن شرایط مناسب برای کسب و کار به بهترین نحو هموار ساخت.
مفاهیم و انواع مجازی سازی
یکی از رایج ترین نوع این فناوری، مجازی سازی در سطح سیستم عامل است. در این روش، اجرای چندین سیستم عامل بر روی یک قطعه سخت افزاری امکان پذیر است. مجازی سازی سیستم عامل (OS) به استفاده از نرم افزاری گفته می شود که به یک قطعه سخت افزار اجازه می دهد چندین تصویر (image) سیستم عامل را هم زمان اجرا کند.
یک ماشین مجازی چیزی نیست جز یک فایل داده روی یک کامپیوتر فیزیکی که دقیقاً مانند یک فایل داده عادی قابل انتقال و کپی در یک رایانه دیگر است. کاربرد اصلی تکنولوژی virtualization، مجازی سازی سرور است که از یک لایه نرم افزاری به نام هایپروایزر (hypervisor) برای شبیه سازی سخت افزار اصلی استفاده می کند. این فناوری به کاربر امکان می دهد تغییرات ایجاد شده در سیستم عامل را دور کند و از یک حالت شناخته شده بوت شود. در واقع هایپروایزر (hypervisor) منابع فیزیکی را به کار می گیرد و آن‌ها را از هم جدا می کند تا در محیط مجازی از آن‌ها استفاده شود.
مجازی سازی را می توان به لایه‌های مختلف طبقه بندی کرد که شامل دسکتاپ، سرور، داده‌ها و اپلیکیشن، ذخیره سازی یا storage و شبکه می شود که هر لایه از آن مزایا و پیچیدگی‌های خاص خود را دارد.
لایه‌ها و کاربردهای مجازی‌سازی
مجازی سازی دسکتاپ
مجازی‌سازی دسکتاپ (VDI) روشی جدید برای مدیریت محیط کاربران ارائه می دهد. در مجازی سازی دسکتاپ به هر کلاینت یک ماشین مجازی اختصاص داده می شود که متناسب با نیاز هر کلاینت، منابع پردازشی لازم در اختیار این ماشین‌ها قرار می گیرد و سیستم عامل بر روی آن‌ها نصب می شود. در این نوع مجازی سازی شما می توانید با هر نوع سیستم عامل و سخت افزاری به کاربران تان در بستر شبکه اجازه دسترسی به دسکتاپ مختص خودشان را بدهید.
مجازی سازی سرور
مجازی‌سازی سرور به معنی مستقل کردن سرویس دهنده های نرم افزاری و سیستم عامل‌ها از سخت افزار یک سرور است. این تکنیک شامل تقسیم یک سرور فیزیکی به تعدادی سرور مجازی کوچک با کمک نرم افزار مجازی سازی می شود. سرورهای مجازی یکی از انواع مجازی سازی دیتاسنتر بشمار می رود که بسیاری از مرکز داده های مدرن از این تکنولوژی در بستر شبکه خود استفاده می کنند. این روش مقرون به صرفه بوده، هزینه های سازمان را کاهش داده، مدیریت شبکه را راحت تر کرده و قابلیت‌های خوبی به مدیر شبکه در زمینهٔ توسعه و بسط شبکه اعطا می کند.
مجازی سازی برنامه و داده ها
مجازی سازی داده ها رویکردی برای مدیریت داده‌ها است که به یک برنامه اجازه می دهد داده‌ها را بدون نیاز به جزئیات فنی درباره آن‌ها مانند نحوه قالب بندی در منبع یا محل فیزیکی ذخیره‌سازی، اطلاعات را بازیابی و مدیریت کند. در این مجازی‌سازی یک نرم افراز یا برنامه روی یک سرور نصب می شود و بدون نیاز به نصب مجدد روی دستگاه کاربران قابل دسترس خواهد بود. در این حالت برنامه درست همانند زمانی که روی کامپیوتر کاربر نصب شده است کار کرده و از دید کاربر تفاوتی در نسخه مجازی‌سازی شده و نسخه عادی برنامه وجود نخواهد داشت.
مجازی سازی ذخیره سازی یا storage
مجازی‌سازی storage یکپارچه سازی چندین دستگاه ذخیره ساز است به طوری که همه آن‌ها به صورت یک دستگاه واحد عمل کرده و از یک کنسول مرکزی مدیریت شوند. مجازی‌سازی ذخیره‌سازها با VMware Virtual SAN یا به اختصار VSAN یکی از انقلاب‌های چند سال گذشته در زمینهٔ مجازی‌سازی ذخیره‌سازها است .با استفاده از Storage Virtualization ذخیره سازی دوباره از زیرساخت‌های SAN Storage به خود سرورها بازگشته و با استفاده از هارد های سرور پیاده‌سازی خواهند شد.
مجازی سازی شبکه
مجازی‌سازی شبکه در واقع روشی جهت جداسازی منابع شبکه و منابع محاسباتی همین طور واگذاری آن به یک شبکه مجازی دانست که این کار جهت یکسان کردن چندین شبکه مجازی قابل‌برنامه ریزی و مستقل صورت می گیرد. این مجازی‌سازی پیچیدگی شبکه را با تقسیم بندی آن به بخش‌های قابل کنترل ساده‌تر می کند.
مزایای مجازی سازی در نگاهی کوتاه
فناوری مجازی‌سازی مزایای بسیاری از را همراه دارد که استقرار کم یا بدون هزینه، استفاده کامل از منابع، صرفه جویی در هزینه عملیاتی، کاهش گرما و بهبود صرفه جویی در مصرف انرژی، انتقال راحت‌تر به ابر و عدم وابستگی به فروشنده ازجمله فواید مجازی‌سازی است.
با این وجود به کارگیری فناوری مجازی سازی نیاز به برنامه‌ریزی دقیق و کارشناسان فنی ماهر دارد. سرمایه‌گذاری برای نرم‌افزارهای مجازی‌سازی و سخت‌افزارهای مورد نیاز آن می‌تواند هزینه‌بر باشد. از آنجا که ماشین‌های مجازی از همان منابع برای اجرا استفاده می‌کنند ممکن است منجر کاهش سرعت و عملکرد سیستم شود.
